Λεξικο κλασσικων επιπλων

Κλασσικές δημιουργίες που έχουν αντέξει μέσα από τους αιώνες. Ποιά είναι η σωστή τους ονομασία και προέλευση; Παρακάτω έχουμε επιλέξει να παρουσιάσουμε ορισμένες από αυτές που έχουν τη θέση τους ακόμα και σήμερα σε κάποια μορφή τους σε ένα σύχρονο ή κλασσικό χώρο.

BERGÉRE

Μπερζέρα:

Η πολυθρόνα Bergère (προφέρεται μπερζέρ ή μπερζέρα), είναι ένα είδος ταπετσαρισμένης πολυθρόνας που προέρχεται από πρώιμα σχέδια του 18ου αιώνα. Ήταν ο πρώτος τύπος καρέκλας που εστίασε στην άνεση και τη χαλάρωση. Στο πνεύμα της άνεσης, η πολυθρόνα Bergère σχεδιάστηκε με ένα μεγάλο και φαρδύ κάθισμα που περιλαμβάνει ένα παχύ μαξιλάρι. Ανάλογα με τον τύπο, η πλάτη μπορεί να είναι υψηλή ή χαμηλή. Μπορεί επίσης να διαμορφωθεί ώστε να είναι καμπύλη, στρογγυλεμένη ή κωνική.

Το ξύλο που χρησιμοποιείται στα χέρια και την πλάτη είναι ζωγραφισμένο, επιχρυσωμένο ή ακόμα και φυσικό ανάλογα με την ειδική σχεδίαση. Το πλαίσιο μπορεί να μορφοποιηθεί ή να σκαλισθεί. Είναι κατασκευασμένο από οξιά, καρυδιά ή μαόνι.

Η πολυθρόνα Bergère είναι ένα σχέδιο που έχει αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου και συνδυάζει μια άνετη αίσθηση με κλασικό σχεδιασμό.

Οι τρεις τύποι πολυθρόνες Bergère ( À La Reine, Cabriolet & Marquise) έχουν μπράτσα και άνετο μαξιλάρι. Ανεξάρτητα από ποια θα επιλέξετε, θα βρείτε μια πολυθρόνα που μπορεί πραγματικά να προσθέσει στην αισθητική ενός δωματίου και να λειτουργήσει ως άνετο κάθισμα για οποιονδήποτε από τους καλεσμένους σας.

To Mπουφέ (buffet), που αποκαλείται επίσης μπουφές, είναι ένα έπιπλο που παραδοσιακά χρησιμοποιείται στην τραπεζαρία για το σερβίρισμα του φαγητού και για την παρουσίαση/ αποθήκευση των σκευών σερβιρίσματος. Συνήθως διαθέτει ένα ή περισσότερα ντουλάπια και ένα ή περισσότερα συρτάρια, όλα κάτω από μια επίπεδη επιφάνεια προβολής για εύκολη τοποθέτηση τροφίμων, πιάτων σερβιρίσματος, κηροπηγίων ή φωτιστικών.

Οι παλιότερες εκδόσεις του μπουφέ εμφανίστηκαν τον 18ο αιώνα, αλλά κέρδισαν το μεγαλύτερο μέρος της δημοτικότητάς τους κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, καθώς στα νοικοκυριά υπήρχε ευμάρεια ώστε να αφιερώνουν ένα δωμάτιο μόνο για φαγητό. Τα μπουφέ κατασκευάστηκαν σε μια σειρά από διακοσμητικά στυλ και συχνά διακοσμήθηκαν με ακριβούς καπλαμάδες και ένθετα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα μπουφέ τοποθετήθηκαν σε σαλόνια ή σε άλλους χώρους όπου ενδέχεται να αποθηκεύονται οικιακά σκεύη.

Στις παραδοσιακές επίσημες τραπεζαρίες σήμερα, ένα παλιό μπουφέ είναι ένα επιθυμητό και μοντέρνο αξεσουάρ και οι εκλεπτυσμένες εκδόσεις από τα τέλη του 18ου ή τις αρχές του 19ου αιώνα είναι οι πιο περιζήτητες και πιο ακριβές. Χαρακτηριστικά υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ιστορικών κατασκευών περιλαμβάνουν μαόνι, οξιά, δρυς, πεύκο και καρυδιά.

[Πηγή: Wikipedia]

Σεζλόνγκ - Καναπές ξαπλώστρα - Ανάκλινδρο

Προέρχεται από τα Γαλλικά: Σεζλόνγκ, "μακριά καρέκλα" είναι ένας καναπές με ταπετσαρία σε σχήμα καρέκλας που είναι αρκετά μακρύς για να στηρίζει τα πόδια.

Στη σύγχρονη Γαλλική γλώσσα ο όρος chaise longue μπορεί να αναφέρεται σε οποιαδήποτε μακριά καρέκλα με κλίση, όπως μια ξαπλώστρα. Η κυριολεκτική μετάφραση στα Ελληνικά είναι "μακριά καρέκλα". Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το chaise longue είναι σχεδόν πάντα γραμμένο "chaise lounge" και προφέρεται σεζ-λάουντζ, το πρώτο συστατικό μιας ορθογραφικής προφοράς, το δεύτερο μια λαϊκή-αναγραμματική προσαρμογή του 19ου αιώνα της γαλλικής longue.

Η ξαπλώστρα/ανάκλιδρο έχει συνδεθεί με την ψυχανάλυση και πολλοί ψυχαναλυτές διατηρούν αυτό τον τύπο επίπλου στα ιατρεία τους για χαλάρωση των ασθενών τους και χρήση στην ψυχοθεραπεία.

Θεωρείται ότι η πρώτη ανάμιξη μιας καρέκλας και ενός καναπέ-κρεβατιού ημέρας προέρχεται από την Αίγυπτο. Τα πιο πρόωρα γνωστά μοντέλα κατασκευάστηκαν από ράβδους φοινικιάς που ήταν δεμένα μαζί με κομμάτια κορδονιού ή ακατέργαστου δέρματος.

Η αρχαία ελληνική τέχνη απεικονίζει τους θεούς και τις θεές που χαλαρώνουν σε αυτόν τον τύπο καναπέ-καρέκλας. Η νεοελληνική λέξη συμπόσιο προέρχεται από το συμπίνειν, το οποίο σημαίνει "πίνουμε μαζί". Στην αρχαία Ελλάδα αυτή η λέξη μεταβίβασε την ιδέα ενός πάρτι με μουσική και συνομιλία. Το βασικό έπιπλο για ένα συμπόσιο είναι η κλίνη, μια μορφή καναπέ-κρεβατιού ημέρας, εξ’ ού και η ονομασία Ανάκλιδρο. Οι Έλληνες άλλαξαν από τη συνήθη πρακτική να κάθονται σε ένα τραπέζι στην πρακτική να ξαπλώνουν στους καναπέδες ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ.

Τύποι Σεζλόνγκ - Ανάκλινδρων

Duchesse brisée (προφέρεται Ντουσές Μπριζέ)

Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται όταν η chaise longue χωρίζεται σε δύο μέρη: την καρέκλα και ένα μακρύ υποπόδιο ή δύο καρέκλες με ένα σκαμνί ανάμεσα τους.

Récamier (προφέρεται Ρεκαμιέ)

Η récamier έχει δύο ανυψωμένα άκρα, και τίποτα στις μεγάλες πλευρές. Μερικές φορές συνδέεται με το γαλλικό αυτοκρατορικό (νεοκλασικό) ύφος. Ονομάστηκε από τη γαλλική οικοδέσποινα Madame Récamier (1777-1849), η οποία πόζαρε κομψά σε έναν καναπέ αυτού του είδους για ένα πορτρέτο, ζωγραφισμένο το 1800. Το σχήμα του récamier είναι παρόμοιο με ένα παραδοσιακό κρεβάτι-βάρκα (boat bed) αλλά προορίζεται για το σαλόνι, όχι το υπνοδωμάτιο.

Méridienne (προφέρεται Μεριντιέν)

Η méridienne έχει ένα υψηλό κεφάλι-ανάπαυσης, και ένα χαμηλότερο στήριγμα για τα πόδια που ενώνονται με ένα κεκλιμένο κομμάτι. Οι méridiennes είναι ασύμμετρα κρεβάτια ημέρας. Ήταν δημοφιλείς στα μεγάλα σπίτια της Γαλλίας στις αρχές του 19ου αιώνα. Το όνομά τους προέρχεται από την τυπική του χρήση: ανάπαυση στη μέση της ημέρας, όταν ο ήλιος βρίσκεται κοντά στον μεσημβρινό.

[Πηγή: Wikipedia]